Een trip om nooit te vergeten


 

Begin maart heb ik mij aan gemeld voor het uitwisselingsprogramma met de VS.

Net voor de zomervakantie ontving ik bericht dat ik een match had en dat ik op reis zou gaan naar Milwaukee, Wisconsin. Om precies te zijn naar Waukesha County Technical College.

www.wctc.edu.

Mijn host voor deze trip was Dena Constantineau, zij werkt op deze school als Coordinator bij het Technical College.

Wat was dit een perfecte match. Ik heb bij haar gelogeerd van 12 tot 26 oktober. En in mei komt zij mij bezoeken. Tijdens mijn bezoek aan de school was er nog een Nederlandse docente en een Finse docente. Wij hebben veel met elkaar op getrokken samen met de drie hosts.

De school is een Technical Community College en dit is aan alles te merken.

De school staat midden in de gemeenschap en biedt een groot aantal opleidingen aan. Het interessante hiervan was dat de aangeboden opleidingen erg overeenkomen met het aanbod van het Friesland College. De opleidingen hier zijn echter Associate Degrees en dat is natuurlijk een verschil met het aanbod van ons. Daarnaast is de gemiddelde leeftijd van de studenten aanzienlijk hoger dan bij ons, namelijk 27 jaar.

De Campus ziet er prachtig uit en het interessante is dat de inrichting in het gebouw samen met de studenten is gedaan. Lessen worden aangeboden vanaf half 8 ’s ochtends tot half 10 in de avond. Veel van de studenten werken namelijk naast de opleiding. Soms wel met 2 banen. Een hele andere setting dus dan bij ons op het Friesland College.

Student Services spelen een belangrijke rol in de school. Er is vanuit vele kanten aandacht voor de studenten en ook voor de diversiteit van de studenten. Hier komt ook het gemeenschapsgevoel weer in terug. Studenten komen veelal uit de directe omgeving van de school. (Max 45/60 minuten rijden.)

Veel activiteiten in de school zijn daarom ook open voor mensen uit de buurt. Zij worden hiervoor actief benaderd. Binnen de school was zelfs een voedselbank voor de minderbedeelden. Wat een mooi lokale goal! Daarnaast is er een multicultural resource center. Deze groep actieve betrokken mensen en studenten houdt zich bezig met activiteiten die diversiteit onder de aandacht brengen op een hele positieve manier, waardoor het openlijk besproken wordt en mensen met een andere achtergrond zich op de school ook thuis voelen. Een belangrijk onderdeel hierin is een mentorprogramma.

De docenten die in de school werken in mijn vakgebied Zakelijke Dienstverlening komen bijna allemaal uit het werkveld. En brengen op deze manier veel kennis en een groot netwerkt mee.

De lessen zijn interactief en de stof die aangeboden wordt is ondersteunend aan het project dat de studenten doen.

Onder de verplichte vakken vallen ook ethiek en filosofie. Na het volgen van een les hierover werd mij wel duidelijk dat dit zeker LOB2.0 was!! Erg interessant dus en door de studenten ook zo ervaren.

Er is binnen de school veel contact met het bedrijfsleven. Het gaat economisch goed in de omgeving van de school. Op het gebied van stages, BBL routes en werk na de opleiding is er een bureau die dit voor de gehele college regelt en de contactpersoon is voor de verschillende scholen binnen de college. Dit bureau is efficiënt voor de school en het bedrijfsleven in het maken van een match en biedt daarmee de studenten veel kansen.

Al met al een zeer interessante school.

Ik heb ook nog andere scholen in de buurt bezocht om een zo breed mogelijk beeld te krijgen van het onderwijs aanbod in Wisconsin. En ik heb zelfs een bedrijfsbezoek gedaan.

Naast de school heb ik veel mogen zien van de staat Wisconsin, met recht een prachtige staat met een hele mooie natuur en een heel actief sportgebeuren met Football, Basketbal etc.

Deze trip heeft mij veel gebracht. Spreekt bovenstaande je aan, pak dan ook de kans op twee fantastische weken in de VS. Heb je vragen stel ze gerust.

Ik kijk nu al uit na de komst van Dena in onze school. Dus je kunt maar zo een mail van mij verwachten met een verzoek voor een tour of een bezoekje op je afdeling of zelfs in de les. 😉

Esther Keizer e.keizer@fcroc.nl

Foto’s:


 

Verslag van mijn verblijf Amerika ( Geert vd Veen)

Van 12 t/m 26 oktober2019  ben ik in Amerika geweest voor een uitwisseling tussen docenten van ROC’s van Nederland en Community Colleges in Amerika.

Ik was gekoppeld aan Rolly Blanchette, een professor aan de Massasoit Community College, zo’n 40 km ten zuiden van Boston. Mijn werk op het Friesland College is docent aan de opleiding Pedagogisch Medewerker / Onderwijs Assistent, in Heerenveen. Rolly geeft vakken als sociologie, religie, aardrijkskunde, antropologie en film. Hij is een uitstekende gastheer, heeft een onuitputtelijke voorraad van informatieve en onderhoudende verhalen, is een behendige en snelle denker en is met zijn 72 jaar een senior professor die in hoog aanzien staat op zijn College.

Mijn verblijf was intensief. Ik heb talloze lessen gevolgd van Rolly, maar ook van collega’s van hem. Iedereen op de College was meer dan bereid om mij te woord te staan en mij te voorzien van informatie. Daarnaast heb ik mijn verblijf op de school als erg prettig ervaren: mensen zijn aardig en hebben (haast) altijd tijd voor een praatje.

Naast het volgen van lessen heb ik een aantal interessante bijeenkomsten bij mogen wonen, zowel op de campus als daarbuiten. Daarover hieronder meer.

De informatie van onderstaand verslag komt van tal van gesprekken met Rolly, maar ook van  ontmoetingen met andere collega’s en vanuit bijeenkomsten in of buiten de school.

 

Community College

  • Een Junior of Community College is een school die bestemd is voor studenten die van de High School komen. Studenten zijn dan haast allemaal 18 jaar of ouder. Men volgt lessen die een semester lang duren: 15 weken. Elke week zijn er voor een vak lessen van in totaal 3 uren. Dit kan zijn 3x een uur (op maandag, woensdag en vrijdag) of 2x 1 ½ uur (dinsdag en donderdag).
  • Elke student maakt per semester een keuze voor vakken. In de praktijk zijn dat 4 of 5 vakken per week. Een maand of twee voordat een semester begint heeft elke student een of meerdere gesprekken met een docent om deze keuzes te bespreken en te kijken of het realistisch en gewenst is, gezien het carrière perspectief.
  • De kosten voor de studie zijn in Nederlandse ogen hoog: op Massasoit Community College ligt dit op 550 dollar per vak per semester. En voltijds student betaalt dan dus 2750 dollar per semester, of 5500 dollar per jaar. (Voor Massasoit College geld dat dit voor een Amerikaanse school nog gering is) In de praktijk nemen veel studenten vier vakken.  Naast de studie is het absoluut nodig voor elke student om er parttime bij te werken. Daarnaast hebben veel studenten een gezin. De werklast is over het algemeen hoog.
  • Uiteindelijk is voor veel studenten het doel om verder door te stromen naar een ‘Professional School’ (een soort HBO) of Universiteit. Deze vormen van onderwijs zijn in Nederlandse ogen extreem duur: 30.000 – 60.000 dollar per jaar is geen uitzondering. Er zijn studies die nog veel meer geld vragen.
  • Onder anderen vanwege de kosten van vervolgonderwijs, maar ook vanwege de mogelijkheid om zich beter te oriënteren welke carrière een student wil, wordt vaak gekozen voor een Community College. Daarnaast zijn Community colleges vaak dichter bij huis, zodat een student kan kiezen om nog wat langer thuis te wonen.
  • Community colleges ontwikkelen veel van de vakken op een dusdanige manier, dat het in het vervolg onderwijs verzilverd kan worden (vrijstellingen). Hiervoor is een uitgebreide vorm van controle van inspectie en afspraken met vervolgstudies. Echter: vele vervolgstudies stellen weer andere eisen aan de inhoud van de gevolgde lessen. Dat betekent dat er al in een vroeg stadium gekeken moet worden naar de vermoedelijke keuze van het vervolgonderwijs en de te volgen vakken.
  • Veel van de collega’s blijven werken op de school waar ze ook begonnen. Door het systeem van functioneringsgesprekken n.a.v. lesobservaties krijgt men in het begin van de carrière een aanstelling van een extra jaar, na een aantal jaren wordt dit 2 jaar en na een jaar of 6 wordt dit 10 jaar. In een eventueel andere school begint men weer van voren af aan. Het is dus erg onzeker of de verworven zekerheden van een vorige aanstelling wel weer gehaald worden op een volgende school. De schoorsteen moet wel roken en alle kosten betaald. De consequentie van dit beleid is dat er in verhouding veel oude collega’s rondlopen en weinig jonge collega’s.
  • Omdat de studenten individueel kiezen voor een programma voor een semester, zijn er geen vaste groepen. Elke les heeft weer een andere groepssamenstelling.

De praktijk van de lessen.

  • In verreweg de meeste lessen heb ik gezien dat de docent praat en de klas stil is. Dit systeem heb ik zelf veel meegemaakt in mijn colleges op de universiteit. Er is relatief weinig gebruik van de middelen als computer en schermen. Dit is echt anders dan ik verwacht had. De docenten maken veel gebruik van ‘chalk and talk’, hoewel de ‘chalk’ is vervangen door de stift op de whiteboard.
  • Er is een relatief grote afstand tussen docent en student. Studenten tonen een groot respect voor hun docenten. Er is wel ruimte voor het stellen van vragen, maar daar wordt weinig gebruik van gemaakt. Wel zijn de studenten erg geïnteresseerd.
  • De docenten zijn erg deskundig op hun terrein. Ze geven vooral informatie in hun lessen en de studenten luisteren hier naar.
  • Daarnaast wordt er van studenten verwacht dat ze regelmatig een ‘paper’ schrijven over een van de thema’s die besproken zijn. Dit zorgt voor een verwerking van de stof, maar ook voor de individuele accenten die een student kan plaatsen. Elke paper bestaat vaak uit een samenstel van (multiple choice) vragen en een bespreking van een thema. De paper wordt beoordeeld met een A, B, C en D, waarbij een A het beste is en een D en klein zesje. Een F is een failure en het werk moet dan over. Aan het einde van een semester is er vaak een eindtest. Een gewogen combinatie van alle resultaten is het eindcijfer per student.
  • Tijdens de lessen is er een podium opstelling en is er weinig contact tussen de studenten onderling. Ook is er weinig ruimte voor eigen ervaringen van de studenten en toepassing in de praktijk van alledag of beroep.
  • Door alle bovenstaande zaken is het onderwijs erg gericht op het verkrijgen van informatie en het halen van een vak. In vergelijking met ons onderwijs zijn wij in onze lessen op het FC veel meer gericht op de verwerking van zaken en het toepassen van het geleerde in de praktijk (o.a. stages).
  • De groepen kunnen van grootte verschillen; de kleinste groep die ik gezien heb bestond uit 9 studenten; de grootste uit 28 studenten.
  • Veel docenten zijn erg vriendelijk in hun bejegening van de studenten. De communicatie binnen het lokaal blijft echter beperkt tot informatieve zaken en buiten het lokaal tot korte gesprekjes.
  •  

Verdere observaties

  • Het systeem kent – op een enkele uitzondering na – geen stages. Daardoor kunnen de studenten veel van de aangeboden zaken niet in de praktijk brengen of testen in de realiteit van het beroep. Het beroep van verpleegkundige is echter hoog gewaardeerd, zowel in aanzien als in geld. Veel studenten willen voor dit beroep studeren; er is een studentenstop voor deze studie. De studenten leren hier wel via stages in ziekenhuizen. Daarnaast is er een – interne – stage voor studenten die de studie hospitality doen; koken en bedienen gebeurt op school. Net als op het Friesland College kun je als gast voor weinig geld een heerlijke maaltijd krijgen.
  • Alle studenten die lessen willen volgen op school moeten assessments maken voor Engels (lezen en schrijven) en wiskunde.
  • Als een student niet door deze tests komt, dan moet hij/zij lessen volgen om op niveau te komen. Dit kan de nodige maanden kosten. Ik heb de tests ingekeken en als bijlage toegevoegd. Mijn idee is dat ik me van verschillende tests van Engels goed kan voorstellen dat deze voldoende moeten zijn. Dit betwijfel ik echter van een aantal tests van wiskunde (ik ben zelf docent rekenen). Ik kan me niet voorstellen dat een aantal delen van deze tests voorspellende waarde heeft voor de kans op succes in de studie.
  • Er is een grote uitval van studenten. Als je de totale instroom vergelijkt met de uitstroom van deze groep na twee jaar, dan heeft slechts 40% van de studenten het gehaald. Als je het aantal studenten er bij telt die toch niet van plan waren de hele studie te volgen en diegene die langer dan twee jaar over de studie hebben gedaan, blijft het percentage erg laag.
  • De begeleiders worden counselors genoemd. In de praktijk blijkt dat het vooral een begeleiding is in de technische zin van het woord: hulp bij het maken van papers, hulp bij het maken van samenvattingen, hulp bij de keuzes van vakken voor het volgende semester etc. Het systeem dat wij kennen (docenten met een eigen groep (SLB-ers), die de eerste opvang vormen voor studenten-met-problemen en psychisch- sociale ondersteuning van experts die ook dichtbij de studenten staan) is niet een deel van de begeleiding. Massasoit Community college kent geen personal counseling.
  • Er rust een grote druk op de studenten. Papers schrijven, deadlines halen, de financiële zaken kunnen bekostigen etc. Het beeld is dat veel studenten ook burn-out verschijnselen kennen, maar dat blijft wat buiten beeld.
  • Hierdoor kan veel uitval verklaard worden, naast de financiële en andere problemen. In de klassen zie je vooral de studenten die het waarschijnlijk wél gaan redden.
  • Er is geen ondersteuning op deze school voor studenten met grote sociale of psychische problemen. Dan is er verwijzing. Er zijn ideeën over een systeem van een ‘ Wellness Appartment’ , maar daar zijn slechts eerste gedachten over.

Bijeenkomsten.

In deze twee weken ben ik bij een aantal bijeenkomsten geweest die belangrijk waren voor het reilen en zeilen van de school.

 

  • Massasoit Transfer Services (Informatie bijeenkomst vervolgstudies)

Het studentencentrum was omgetoverd tot een plaats waarin 42 Hogescholen en Universiteiten zich presenteerden. De studenten konden zich vrij bewegen en naar alle kraampjes gaan van hun mogelijke keuze, om zich te laten informeren over de ins en outs van de mogelijkheden van de betreffende school of universiteit. Hier werd druk gebruik van gemaakt en op het hoogtepunt zag ik toch wel een honderd studenten die zich lieten informeren. Kernbegrippen die ik overal hoorde waren: excellence en succes.

Het geheel is prima georganiseerd op een zeer presentabele plek.

 

  • Liberal Arts Studies

Bijeenkomst van docenten van de Liberal Arts Studies (27 mensen). Hier werden algemene thema’s van de afdeling / faculteit besproken. Veel van de discussies kwamen neer op de gelden die overal mee gemoeid zijn. Het thema ‘geld’  is een erg veel terugkerend thema voor haast alle zaken die in de school spelen.

 

  • Board of Higher Education

Alle community colleges in Massachusetts zijn verenigd in één vertegenwoordigend lichaam om zich sterk te maken naar de politiek en andere vormen van onderwijs. Hier werden eerst de successen van Massasoit College breed uitgemeten, waarna allerlei moties in stemming werden gebracht.

Vervolgens was er een brede discussie over het onderwijs voor volwassenen, diversiteit in allerlei vormen, focus op studenten met een gering inkomen en te weinig geld voor studenten met een groot aantal problemen. Een aantal opvallende zaken:

  • De ongelijkheid is nog nooit zo groot geweest;
  • De directe- en indirecte kosten voor een student gaan nog steeds omhoog
  • De vraag moet niet zijn: “is de student klaar voor de school?”, maar: “ is de school klaar voor de student”;
  • Mag de student zijn/haar eigen cultuur meebrengen in de school?
  • 52% van alle studenten in deze leeftijdsklasse krijgt slecht 25% van alle beschikbare gelden voor het onderwijs.
  • Bijeenkomst van afgevaardigden van de 15 Community Colleges in State House, Boston

Het doel van deze bijeenkomst was dat de politici zich lieten informeren door de studenten en bobo’s van de verschillende Colleges. Hiervoor waren er speeches van mensen uit verschillende geledingen en kleinere bijeenkomsten met politici uit dezelfde streek als een betreffende Community College. De nadruk was vooral op persoonlijke verhalen.

Elementen die opvallend waren:

  • Er gaat in verhouding het minste geld naar grote groepen studenten met een Latijns- Amerikaanse en Afro-Amerikaanse achtergrond;
  • Een aantal studenten met handicaps vertellen over de geringe steun die ze ervaren
  • Veel bijval van het eigen College bij de presentatie van iemand (zowel bobo’s als studenten);
  • Erg goed georganiseerde bijeenkomst in een prachtige omgeving (State House)
  • Je krijgt hier het gevoel dat er sprake is van directe invloed op de politiek.

 

Conclusies:

 

Het was een zeer intensieve periode van twee weken op het Massasoit Community College in Massachusetts. Het verblijf bij college Roland Blanchette en zijn vrouw Sandy was erg aangenaam en ik  kijk er naar uit dat ze in mei 2020 naar Nederland komen. De school was erg open voor mij; ik kon overal bij zijn, werd vele keren uitgenodigd en voelde mij als een welkome gast. Ik keer terug met vele nieuwe en inspirerende ervaringen.

Er zijn vele overeenkomsten, maar ook veel verschillen tussen Massasoit Community College en het Friesland College. Hieronder benoem ik enkele opvallende zaken:

  • Massasoit heeft een erg representatief gebouw met grote ruimtes voor zowel studenten als de staf. Elke docent heeft – soms samen met 1 of 2 collega’s – een werkkamer die erg persoonlijk ingericht kan worden. Op het Friesland College kennen we een permanent gebrek aan ruimtes, voor zowel lessen, individuele gesprekken, als voor docenten om goed hun werk te kunnen doen.
  • Er zijn op beide scholen naast vak gerelateerde inrichtingen van lokalen, vele ruimtes met weinig persoonlijke of vakgerichte elementen;
  • Friesland College heeft een steeds beter uitgebalanceerd systeem van ondersteuning van studenten, waardoor er minder uitval is;
  • Friesland College heeft een veel groter aantal jonge docenten dan Massasoit.
  • Massasoit heeft een duidelijke en strakke organisatie van lessen, die voor elk semester vast ligt. Er komen geen (erg weinig) veranderingen voor in het lesschema. Op het Friesland College is het lesrooster veel flexibeler. Beide systemen hebben voor- en nadelen;
  • Op Massasoit ervaar ik dat alle docenten en studenten buiten de lessen tijd hebben voor een praatje. De werkdruk op het Friesland College is ogenschijnlijk groter;
  • Er is een grotere afstand tussen docent en student op Massasoit dan op het Friesland College. Dit ervaar je in de lessen, maar ook daar buiten. Op het Friesland College zijn er veel meer gesprekken tussen docenten en studenten over voor de student belangrijke zaken.
  • Massasoit kent nagenoeg geen stages. De relatie met de arbeidsmarkt is indirect. ‘Klantenbinding’ met bedrijven in de omgeving komt veel minder voor dan bij ons. Dat betekent dat de studenten veel minder goed zijn voorbereid op hun toekomstig werk dan de studenten op het Friesland College.
  • De kwaliteit van de lessen op Massasoit Community College wordt niet zozeer bijgestuurd door contacten met de bedrijven rondom, maar gebeurt meer intern, in de besprekingen van de inhouden door collega’s.
  • Er is een prima Unit voor technologie (radio, tv, licht, geluid, computer) op Massasoit Community College. In de lessen zie ik dat docenten (nog?) niet veel gebruik maken van alle technische middelen die er wel beschikbaar zijn. De leeftijd van de collega’s kan hiervoor een reden zijn……
  • Er is een steeds groter wordende mogelijkheid voor studenten om het onderwijs thuis te volgen via e-learning. Daar is men veel mee bezig. Hiervoor worden vaak ook redenen van tijd en geld aangegeven.
  • Het Massasoit Community College staat in een relatief arme omgeving met veel Afro Amerikaanse en Latijns Amerikaanse studenten. Hierdoor is er veel ervaring met mensen uit ‘andere’ culturen. Dit is voelbaar in de school. Op de laatste dag van mijn verblijf was er een vrij grote bijeenkomst over de mogelijke komst van Afrikanen naar Amerika, voordat Columbus voet aan wal zette.
  • Een docent op het Massasoit Community College kan zelf bepalen wanneer hij/zij met pensioen gaat. Mijn gastheer Rolly is 72 jaar en werkt nog steeds als docent. Wij kennen het systeem met verplichte pensionering. Ik wilde graag doorwerken nadat ik 66 jaar en 4 maanden was….. dit bleek niet mogelijk.
  • Massasoit Community College heeft rond 6000 studenten. Friesland College zit rond 9000 studenten.
  • Friesland College kent een uitgebreid systeem van ‘ Maatwerk’ voor de studies van alle studenten. De weg naar het diploma en de lengte van de studie in tijd kunnen erg verschillen. Massasoit Community College kent een uniform systeem voor alle studenten. De vakken kunnen verschillen, maar elk vak heeft precies 15×3 uur, in 15 weken, met een eindbeoordeling. Als een student dit niet redt, kan hij/zij het vak overdoen. De kosten voor het onderwijs worden dan hoger.
  • De studies van Massasoit Community College zijn vooral gericht op carrière en succes. Het Friesland College kent meer focus op persoonlijke ontwikkeling.

.

28 oktober 2019

Geert van der Veen