Stage
Van augustus 2019 tot en met januari 2020 heb ik stage gelopen in Spanje. Dit deed ik bij een Spaans verzorgingstehuis “Casa Verde”, een privekliniek in Almoradi. Persoonlijk vond ik dat je dat niet echt kon merken, maar in Spanje is het gebruikelijk om verzorgd te worden door familie, mantelzorg dus. Al mijn collega’s waren Spaans en spraken amper Engels. Wel waren er een aantal Engelse bewoners. Ik liep mee met een therapeut. Samen gaven wij muziektherapie, cognitieve therapie en bewegingstherapie. Het meest onder de indruk was ik van de muziek therapie, want het werkt echt goed. Mensen die ik voorheen nog nooit had horen praten, konden dat nu wel. Ook is de muziek een vorm van erkenning; hoever sommigen ook in hun dementie zitten, toch kennen ze nog veel muziek van vroeger.
Wat ik zo leuk vond aan het stage lopen in Spanje is, dat tegen al mijn verwachtingen in er veel aan activiteiten werd gedaan. Bij elk feest werden activiteiten georganiseerd en de bewoners werden overal bij betrokken.
Een minder leuke ervaring vond ik de Zweedse banden. In Spanje gebruiken ze Zweedse banden met als visie de bewoners te beschermen. Het ziet er echt triest uit, dat een bewoner vast zit met een band aan een stoel of vast zit in bed. Ook als een bewoner agressief gedrag vertoonde, werd de bewoner gefixeerd. Mijn stagebegeleider was er ook op tegen en door alle verhalen van hoe het is in Nederland hebben wij samen naar oplossingen gezocht. De beste oplossing vonden wij de relax stoel. Deze stoel kan achterover gedaan worden waardoor er geen kans is op valgevaar. Van de 39 bewoners die voorheen in Zweedse banden zaten, zijn het er nu nog maar 14.
De bewoners vond ik heel leuk. Ondanks dat we niet dezelfde taal spraken, had ik met sommigen toch een band opgebouwd. Op de laatste dag had ik samen met de andere Nederlandse studenten bedacht om ter afsluiting een Hollandse dag te organiseren. We deden verschillende activiteiten zoals, Hollandse kleurplaten kleuren, Nederlandse muziek, snoozelen en bingo. De bewoners vonden het erg leuk en bijna iedereen deed mee. Ook hadden we Nederlandse lekkernijen zoals appeltaart en bokkenpootjes. Bij het afscheid moesten een aantal bewoners huilen en zo ook mijn stagebegeleider. Het voelde fijn om waardering te krijgen voor je werkzaamheden.
Organisatie/ wonen
Ik ben dit avontuur aangegaan met de organisatie “Estudiantes de Costa Blanca”. In totaal waren we met 40 Nederlandse studenten verspreid over de Costa Blanca. Zelf woonde ik in het dorpje Almoradí samen met vijf andere studenten. Almoradí is een typisch Spaans dorpje. Ik heb hier bewust voor gekozen, omdat ik graag meer Spaanse wilde leren en voor de cultuur.
Ik woonde samen in een huisje met een andere student. Het enige waar ik aan moest wennen, was dat ze een boiler hadden, dus erg kort douchen. Op het dakterras van het appartementencomplex zat een zwembad. Dat was echt heerlijk, vooral in die eerste warme maanden.
Het dorpje zelf viel een beetje tegen. Ik vond het wat armoedig. Het pleintje bij het kerkje was wel gezellig. Ook vond ik de mensen erg behulpzaam. Om een beetje in te burgeren ben ik lid geworden van de sportschool. Ook deze was wat armoedig, maar de mensen daar vond ik erg aardig en dat telt dan toch ook mee.
Het leuke aan de organisatie vond ik dat je meteen veel nieuwe mensen leert kennen, waardoor je contacten hebt in Spanje. Ook regelde de organisatie regelmatig uitjes, zoals de jeepsafari en met oud en nieuw gingen we skiën in Sierra Nevada. Zelf zou ik hier nooit op gekomen zijn. De jeepsafari vond ik echt een super ervaring. Het skiën was ook een behoorlijke uitdaging aangezien ik dit voor het eerst deed. In Sierra Nevada heb ik ook oud en nieuw gevierd op z’n Spaans. Om 12 uur ’s nachts met z’n allen op het plein en na 12 uur bij elke klokslag een druif nemen. Dus dat gelukkig nieuwjaar wensen was best lastig met een mond vol, haha.
Bijzondere ervaring
Noodweer
In de eerste weken van mijn stage was er noodweer. Dit weer heeft zoveel schade aan ons dorp gebracht dat de helft van het dorp moest worden geëvacueerd. Collega’s hadden schade aan hun huis en het was een emotionele bedoeling. Door het slechte weer waren de leidingen kapot gegaan en zaten we een week zonder water. Dit betekende dat we niet konden douchen, wc kon niet doorspoelen, geen wasjes en niet kunnen afwassen. Onze haren gingen we wassen met fonteinwater, de wc doorspoelen met water uit het zwembad en de rest kwam allemaal later. Deze ervaring heeft iedereen dichter bij elkaar gebracht en van de organisatie mochten we na al het gedoe een paar dagen in een hotel in Alicante. Erg fijn vonden we dit. Ook werd na de jeepsafari een verrassingsfeest georganiseerd door de andere studenten. Al met al, ondanks de schade wat het heeft aangericht zijn er ook mooie dingen door ontstaan.
Ik kijk terug op een super toffe ervaring die me veel heeft gebracht. Heb veel geleerd en op persoonlijk vlak ben ik gegroeid. Ik zou het zou weer over doen en zou het ook zeker iedereen aanraden om stage te lopen in het buitenland.